Justyna Pakuszyńska-Błaszczyk, Wojciech Bednarz
Ze Specjalistycznej Przychodni Lekarskiej Medident w Gorlicach
Kierownik: dr n. med. W. Bednarz

Wprowadzenie:  
Pobieranie przeszczepów podnabłonkowej tkanki łącznej z podniebienia twardego staje się standardem postępowania w zabiegach chirurgicznych, mających na celu pokrywanie recesji dziąsłowych. Planując zabieg z użyciem tkanki łącznej błony śluzowej podniebienia koniecznym staje się określenie maksymalnych wymiarów przeszczepu, bezpiecznie pozyskanego z miejsca dawczego. Wielkość możliwego do pobrania przeszczepu determinuje zasięg pola zabiegowego w miejscu biorczym. Zależność ta jest szczególnie istotna u pacjentów z cienkim biotopem dziąsłowym i mnogimi recesjami dziąsłowymi.

Cel pracy: 
Przedstawienie wyników badań dotyczących wymiarów przeszczepów podnabłonkowej tkanki łącznej pobieranych z podniebienia twardego.

Materiał i metody: 
W badaniu uczestniczyło 16 pacjentów w wieku średnio 26 lat, u których oceniono 30 potencjalnych miejsc dawczych w zakresie wysokości i długości, a także grubości błony śluzowej podniebienia twardego.

Wyniki: 
Najcieńsza błona śluzowa znajdowała się w rzucie korzenia podniebiennego pierwszego zęba trzonowego w odległości 4 mm od brzegu dziąsła (średnio 2,22±0,38 mm), najgrubsza-8 mm od brzegu dziąsła przy pierwszym zębie przedtrzonowym (średnio 3,06±0,91 mm). Odległość podniebiennego pęczka naczyniowo-nerwowego od brzegu dziąsła wynosiła w projekcji kła średnio 11,85±0,79 mm i na poziomie drugiego zęba przedtrzonowego 12,44±0,73 mm. Nie odnotowano znacznych różnic istotnych statystycznie pomiędzy kobietami i mężczyznami, a także stronami lewą bądź prawą podniebienia w zakresie ocenianych parametrów.

Podsumowanie: 
Pozostawiając 2,5 milimetrowy pas bezpieczeństwa od przebiegu tętnicy podniebiennej większej i 2-milimetrowy od brzegu dziąsła w każdym miejscu dawczym badanej grupy pacjentów istniała możliwość pobrania przeszczepu o wysokości 8 mm.